Κράτημα και άνεση.
Δύο αντικρουόμενες έννοιες με τους μηχανικούς να προσπαθούν να βρουν την χρυσή τομή σε κάθε ανάρτηση που σχεδιάζουν . Πιο βολικά είναι τα πράγματα όταν ο χαρακτήρας ενός αυτοκινήτου είναι π.χ. ξεκάθαρα σπορ.
Ποια όμως είναι η βασική λειτουργία της ανάρτησης; Την οποία συναντάμε σε κάθε τροχοφόρο όχημα...
Και αυτό διότι αν δεν υπήρχε:
α) το αυτοκίνητο θα «έφευγε» από τον δρόμο με την πρώτη μετατόπιση φορτίου
β) οι επιβαίνοντες θα αισθανόντουσαν την παραμικρή ανωμαλία του οδοστρώματος.
β) οι επιβαίνοντες θα αισθανόντουσαν την παραμικρή ανωμαλία του οδοστρώματος.
Ουσιαστικά, η ανάρτηση είναι ένας τύπος ελαστικού συνδέσμου μεταξύ των τροχών και του αμαξώματος διαχωρίζοντας την μη αναρτώμενη ή αναρτημένη μάζα (τροχοί, δισκόφρενα) από την αναρτώμενη ή αναρτημένη (αμάξωμα, κινητήρας, επιβάτες κ.α.).
Έχει αποδειχθεί πως η μικρότερη δυνατή μη αναρτώμενη μάζα προσφέρει καλύτερα οδικά χαρακτηριστικά (για όσους νομίζουν πως οι ζάντες αλουμινίου είναι μόνο για λούσο) μιας και μειώνεται η αδράνεια επηρεάζοντας σε μικρότερο βαθμό την λειτουργία της ανάρτησης.